Reisdag
Door: Brigitte & Stephan
Blijf op de hoogte en volg Tjen
25 Oktober 2008 | China, Beijing
Hallo allemaal,
Vandaag, zaterdag 25 oktober stond gepland als reisdag. Reizen van Tianjin naar Beijing, de hoofdstad van China.
Normaal gesproken, als je nog met z'n tweetjes bent heb je alle tijd om in te pakken, maar nu met een kereltje van bijna 4 is dat toch een heel ander verhaal geworden.
Brigitte is nog naar het winkelcentrum met hem gegaan en ik heb toen in ernstig rap tempo de koffers (3 grote koffers, 3 rolkoffers en 2 rugzakken ondertussen) gepakt. Uiteraard heeft Tjen nog zelf zijn eigen rolkoffer ingepakt aangezien meneer precies weet wat hij wel en niet mee wil nemen en ook nog op welke plek het in het koffer moet liggen. Zijn koffer zag er dan ook erg gestructureerd uit toen hij klaar was na een hoop passen en meten (dit is niet ironisch bedoeld, het was écht gestructureerd ingepakt).
Om 11.30 heeft Brigitte uitgecheckd en heb ik de papierwinkel voor in Beijing in orde gemaakt in het business center van het hotel. We moeten 'maar' 19 documenten in orde hebben, valt dus weer reuze mee! Moet wel zeer nauwkeurig gebeuren anders kan ons mannetje zometeen niet mee. In Beijing moet zijn paspoort nog voorzien worden van een visum en moeten alle documenten die met de adoptie te maken hebben (en dat zijn er nogal wat) gelegaliseerd worden. Als het goed is gaan ze daar morgen mee beginnen. We krijgen in elk geval voor donderdag zijn paspoort met visum terug. Of we de gelegaliseerde papieren nog terugkrijgen voor donderdag is onzeker. We hebben ze echter niet nodig om met Tjen Nederland binnen te komen. Ze kunnen ook opgestuurd worden naar NL.
Rond 12.15 stond het busje al weer klaar en konden we afreizen naar Beijing.
We hadden in het weeshuis gehoord dat hij nog nooit de stad uit geweest was. Deze, voor ons vrij korte reis, was voor hem dus wéér een nieuwe ervaring en tevens het verlaten van zijn geboortestad en de plaats waar hij bijna 4 jaar gewoond heeft. Tenminste, we gaan er van uit dat hij in Tianjin geboren is maar dat is niet bekend. Hij heeft er in élk geval vanaf zijn 9-e maand gewoond.
Wij hadden gemengde gevoelens toen we Tianjin verlieten en meneer zelf: die sliep!
De reis verliep voorspoedig. Er waren geen files of erge drukte. Maar wat is Beijing sinds ons laatste bezoek in 2002 toch enorm veranderd. Het is een oerwoud geworden, maar dan een oerwoud van wolkenkrabbers en andere grote gebouwen. Ik denk dat deze stad New York reeds overtroffen heeft qua gebouwen en zeker qua inwoner aantal.
Onze nieuwe kamer bevalt goed. We hadden een grotere kamer geboekt zodat Tjen speelruimte zou hebben en dat is toch lekker voor zo'n knul.
Na snel wat uitgepakt te hebben zijn we gaan zwemmen wat hij erg leuk vindt.
Ik ben wat eerder uit het bad gegaan omdat twee mannen nou eenmaal wat meer tijd nodig hebben om zich om te kleden, zéker als de kleinste ook nog wat hulp nodig heeft. Brigitte zei: 'ik kom wel wat later'. Nou ze kon vanuit het zwembad precies volgen hoe ver we waren met omkleden, maar vooral ook wáár we ons bevonden: meneer zong namelijk fors erop los in onvervalst Chinees, zodat het hele zwembad mee kon genieten.
Het is en blijft een ontzettend vrolijk mannetje die wel houdt van wat streken en ondeugd.
Toen we terugliepen naar onze kamer kwamen we Marjolijn en Ernst Jan tegen met hun 2 zoontjes. Zij waren net gearriveerd en vanaf de luchthaven naar het hotel gebracht. Even wat bijgekletst en afgesproken gezamelijk te gaan eten. Tot grote vreugde van de gehele kroost is het de Mac Donalds geworden. Gezamelijke ouders hadden er trouwens ook niet zoveel moeite mee.
Daarna nog wat op de kamer gespeeld. Brigitte had een racebaan gebouwd van houten blokken en dat viel erg in de smaak. Hij heeft een half uurtje lekker in zijn uppie liggen spelen zodat wij nog wat konden mailen, uitpakken, bad vol laten lopen, e.d.
Toen was het weer 'papa si saw' tijd: oftewel samen met papa aanklooien in bad met de waterspeeltje en de stapelblokken.
Als het water dan te zeer afkoelt komt mamma weer in beeld die hem in een grote handdoek rolt en als een rolmops uit de badkamer meeneemt.
Meneer kreeg vervolgens de vrije keus: Bob de Bouwer of Barbarapapa (schrijf je dat zo?) Het werden de gekleurde, beweegelijke vriendjes.
Het extra bed wat we op de kamer hebben laten zetten kon niet naast ons bed gezet worden en aangezien we niet willen dat hij tot zijn 18-e tussen ons in blijft liggen, hebben we het bewust een stuk vrij van ons bed laten plaatsen om te proberen of meneer daarin zou willen, maar vooral ook kúnnen slapen. Hij heeft namelijk nog nooit alleen in een bed geslapen. Bij zijn pleegouders sliep hij naast de pleegmoeder.
We hebben hetzelfde avondritueel afgedraaid en vol verwachting klopte ons hart (nee, in China kennen ze geen Sinterklaas!!!!!!). Een hoop 'geschravel' en gedraai, maar uiteindelijk: muisstil.
Nou zullen jullie denken: 'mooi toch!'. Dat is ook mooi, maar van de andere kant beginnen we het ook wat akelig te vinden. We hebben van tevoren veel voorlichting gehad, veel gelezen over adoptie en hechting en hoe een kind zou kunnen reageren op zijn of haar adoptie.
Maar in welke nieuwe situatie hij ook terecht komt, welke nieuwe indrukken hij ook moet opdoen, aan welke nieuwe omstandigheden hij zich moet aanpassen: hij doet het goed en ook nog met een glimlach!!
Hij ligt nu dus zowat naast me in zijn eigen bed met een tevreden glimlach op zijn gezicht!
Erg ontroerend om te zien en te ervaren hoe zo'n klein mannetje blindelings vertrouwen kan hebben in pricipe 2 wildvreemden, die hij 5 dagen geleden voor het eerst 'live' gezien heeft. We weten wel dat hij ontzettend goed is voorbereid door zijn pleegouders en dat is dus ook duidelijk te zien en te merken.
Nou dit was het voor vandaag. Brigitte zal zometeen wel terugkomen van de Carrefour. Deze schrijver zat al in zijn slaapkostuum en had namelijk nog wat dorst. Als het goed is kan elk moment de Sprite binnenkomen.
Groetjes en tot morgen. Op de planning staat de Beijing Zoo, samen met Marjolijn, Ernst en de kids.
Daar komt net de Sprite binnen......de groetjes
Brigitte, Stephan en Tjen
Vandaag, zaterdag 25 oktober stond gepland als reisdag. Reizen van Tianjin naar Beijing, de hoofdstad van China.
Normaal gesproken, als je nog met z'n tweetjes bent heb je alle tijd om in te pakken, maar nu met een kereltje van bijna 4 is dat toch een heel ander verhaal geworden.
Brigitte is nog naar het winkelcentrum met hem gegaan en ik heb toen in ernstig rap tempo de koffers (3 grote koffers, 3 rolkoffers en 2 rugzakken ondertussen) gepakt. Uiteraard heeft Tjen nog zelf zijn eigen rolkoffer ingepakt aangezien meneer precies weet wat hij wel en niet mee wil nemen en ook nog op welke plek het in het koffer moet liggen. Zijn koffer zag er dan ook erg gestructureerd uit toen hij klaar was na een hoop passen en meten (dit is niet ironisch bedoeld, het was écht gestructureerd ingepakt).
Om 11.30 heeft Brigitte uitgecheckd en heb ik de papierwinkel voor in Beijing in orde gemaakt in het business center van het hotel. We moeten 'maar' 19 documenten in orde hebben, valt dus weer reuze mee! Moet wel zeer nauwkeurig gebeuren anders kan ons mannetje zometeen niet mee. In Beijing moet zijn paspoort nog voorzien worden van een visum en moeten alle documenten die met de adoptie te maken hebben (en dat zijn er nogal wat) gelegaliseerd worden. Als het goed is gaan ze daar morgen mee beginnen. We krijgen in elk geval voor donderdag zijn paspoort met visum terug. Of we de gelegaliseerde papieren nog terugkrijgen voor donderdag is onzeker. We hebben ze echter niet nodig om met Tjen Nederland binnen te komen. Ze kunnen ook opgestuurd worden naar NL.
Rond 12.15 stond het busje al weer klaar en konden we afreizen naar Beijing.
We hadden in het weeshuis gehoord dat hij nog nooit de stad uit geweest was. Deze, voor ons vrij korte reis, was voor hem dus wéér een nieuwe ervaring en tevens het verlaten van zijn geboortestad en de plaats waar hij bijna 4 jaar gewoond heeft. Tenminste, we gaan er van uit dat hij in Tianjin geboren is maar dat is niet bekend. Hij heeft er in élk geval vanaf zijn 9-e maand gewoond.
Wij hadden gemengde gevoelens toen we Tianjin verlieten en meneer zelf: die sliep!
De reis verliep voorspoedig. Er waren geen files of erge drukte. Maar wat is Beijing sinds ons laatste bezoek in 2002 toch enorm veranderd. Het is een oerwoud geworden, maar dan een oerwoud van wolkenkrabbers en andere grote gebouwen. Ik denk dat deze stad New York reeds overtroffen heeft qua gebouwen en zeker qua inwoner aantal.
Onze nieuwe kamer bevalt goed. We hadden een grotere kamer geboekt zodat Tjen speelruimte zou hebben en dat is toch lekker voor zo'n knul.
Na snel wat uitgepakt te hebben zijn we gaan zwemmen wat hij erg leuk vindt.
Ik ben wat eerder uit het bad gegaan omdat twee mannen nou eenmaal wat meer tijd nodig hebben om zich om te kleden, zéker als de kleinste ook nog wat hulp nodig heeft. Brigitte zei: 'ik kom wel wat later'. Nou ze kon vanuit het zwembad precies volgen hoe ver we waren met omkleden, maar vooral ook wáár we ons bevonden: meneer zong namelijk fors erop los in onvervalst Chinees, zodat het hele zwembad mee kon genieten.
Het is en blijft een ontzettend vrolijk mannetje die wel houdt van wat streken en ondeugd.
Toen we terugliepen naar onze kamer kwamen we Marjolijn en Ernst Jan tegen met hun 2 zoontjes. Zij waren net gearriveerd en vanaf de luchthaven naar het hotel gebracht. Even wat bijgekletst en afgesproken gezamelijk te gaan eten. Tot grote vreugde van de gehele kroost is het de Mac Donalds geworden. Gezamelijke ouders hadden er trouwens ook niet zoveel moeite mee.
Daarna nog wat op de kamer gespeeld. Brigitte had een racebaan gebouwd van houten blokken en dat viel erg in de smaak. Hij heeft een half uurtje lekker in zijn uppie liggen spelen zodat wij nog wat konden mailen, uitpakken, bad vol laten lopen, e.d.
Toen was het weer 'papa si saw' tijd: oftewel samen met papa aanklooien in bad met de waterspeeltje en de stapelblokken.
Als het water dan te zeer afkoelt komt mamma weer in beeld die hem in een grote handdoek rolt en als een rolmops uit de badkamer meeneemt.
Meneer kreeg vervolgens de vrije keus: Bob de Bouwer of Barbarapapa (schrijf je dat zo?) Het werden de gekleurde, beweegelijke vriendjes.
Het extra bed wat we op de kamer hebben laten zetten kon niet naast ons bed gezet worden en aangezien we niet willen dat hij tot zijn 18-e tussen ons in blijft liggen, hebben we het bewust een stuk vrij van ons bed laten plaatsen om te proberen of meneer daarin zou willen, maar vooral ook kúnnen slapen. Hij heeft namelijk nog nooit alleen in een bed geslapen. Bij zijn pleegouders sliep hij naast de pleegmoeder.
We hebben hetzelfde avondritueel afgedraaid en vol verwachting klopte ons hart (nee, in China kennen ze geen Sinterklaas!!!!!!). Een hoop 'geschravel' en gedraai, maar uiteindelijk: muisstil.
Nou zullen jullie denken: 'mooi toch!'. Dat is ook mooi, maar van de andere kant beginnen we het ook wat akelig te vinden. We hebben van tevoren veel voorlichting gehad, veel gelezen over adoptie en hechting en hoe een kind zou kunnen reageren op zijn of haar adoptie.
Maar in welke nieuwe situatie hij ook terecht komt, welke nieuwe indrukken hij ook moet opdoen, aan welke nieuwe omstandigheden hij zich moet aanpassen: hij doet het goed en ook nog met een glimlach!!
Hij ligt nu dus zowat naast me in zijn eigen bed met een tevreden glimlach op zijn gezicht!
Erg ontroerend om te zien en te ervaren hoe zo'n klein mannetje blindelings vertrouwen kan hebben in pricipe 2 wildvreemden, die hij 5 dagen geleden voor het eerst 'live' gezien heeft. We weten wel dat hij ontzettend goed is voorbereid door zijn pleegouders en dat is dus ook duidelijk te zien en te merken.
Nou dit was het voor vandaag. Brigitte zal zometeen wel terugkomen van de Carrefour. Deze schrijver zat al in zijn slaapkostuum en had namelijk nog wat dorst. Als het goed is kan elk moment de Sprite binnenkomen.
Groetjes en tot morgen. Op de planning staat de Beijing Zoo, samen met Marjolijn, Ernst en de kids.
Daar komt net de Sprite binnen......de groetjes
Brigitte, Stephan en Tjen
-
25 Oktober 2008 - 13:51
Jan En Liesbeth:
hallo,
wat leuk dat jullie ook in het radisson slapen. Hoe hoog zitten jullie nu? Ennuh.....hebben jullie ook happy hour?
Goed te lezen dat het goed gaat met Tjen. Emoties komen wel als jullie weer thuis zijn.l
Geniet ervan. Leuk om jullie verhalen te lezen.
groetjes van Jan, Liesbeth, Hanne & Lieke
-
25 Oktober 2008 - 13:53
Silvia:
Wat fijn dat de uittocht uit Tianjin goed verlopen is. Ik kan me die bezorgdheid wel voorstellen. Je bent op vanalles voorbereid en tot nu toe verloopt het eigenlijk buiten verwachting goed.
Maar wat zal dat tegenvallen, geen badkuip meer in Schimmert en geen zwembad om de hoek. Dat wordt verbouwen Stephan.
Voor morgen veel plezier in de Zoo en tot hoors.
xxx voor alledrie oet Nuth -
25 Oktober 2008 - 16:39
Wij3tjes:
Nou hopelijk heeft de sprite gesmaakt:-)
Ongelofelijk om te lezen hoe goed het gaat met Tjen, echt super hoor.
Veel plezier morgen in de dierentuin, ben zeer benieuwd hoe de chineese dieren eruit zien.
Grtjes Sandra Mikel en Anique
-
25 Oktober 2008 - 17:44
Herman, Mieke, Chanu:
Vergeet vooral morgen het aquarium niet met de dolfijnenshow. We hopen ook weer snel in deze dierentuin rond te struinen. -
25 Oktober 2008 - 18:42
Swen En Lianne:
Hallo Tjen, Brigitte en Stephan,
wat fijn dat alles nog steeds goed gaat. Als we de foto zo zie, dan zijn we er ook van overtuigd dat het een vrolijk mannetje is. Geniet van jullie (laatste) dagen in China/Beijing! Voor jullie het weten maken jullie thuis in Sjummert de voordeur weer open! Zijn benieuwd hoe zijn reactie zal zijn als hij Sjummert ziet, dat is toch weer ff wat anders dan China!
Veel plezier nog!
Groetjes Swen en Lianne -
25 Oktober 2008 - 21:42
Petra En Anita:
Goeie moggel
Terwijl onze mannen een gesprek op niveau hebben met Mike, sturen wij een berichtje. Stephan,die douche moet inderdaad een badkuip worden, je zus heeft gelijk dat wordt verbouwen.Natuurlijk zijn wij ook blij dat Tjen het 's nachts goed slaapt, hopelijk slapen jullie ook goed.Veel plezier in de dierentuin.
De heren hebben niks zinnigs te zeggen.
Groetjes,
Leo Petra Mike Rick Geert Anita Anne en Bente.
P.s volgens ons is het barbapapa, maar wij zoeken dit tot de bodem uit.
-
26 Oktober 2008 - 08:54
Veronique:
Leuk om jullie verhalen te lezen!
groeten Veronique
-
26 Oktober 2008 - 09:50
Pascal & Siuling:
Hallo Brigitte, Stephan en natuurlijk Tjen,
Wat fijn dat er tot nu toe allemaal goed verlopen is. Wij zijn zeer blij voor jullie maar zeker ook voor Tjen die zich tot nu toe goed aanpast. Wij wensen jullie drieën steeds dat jullie meer naar elkaar toe groeien en steeds meer van elkaar gaan houden, want dat kan natuurlijk niet van vandaag op morgen. Heb veel geduld wat ik (Siuling) te weinig heb. Wij hebben vertrouwen in dat jullie zouden slagen om een echt gezin te vormen ondanks dat Tjen geadopteerd is. Beter gezegd: jullie vormen reeds al een gezin. Wij blijven jullie reis en avonturen volgen via jullie verslagen via internet. Wij horen wel wanneer wij Tjen live mogen ontmoeten. Maar wij verlenen uiteraard onze medewerking om niet meteen op jullie stoep te gaan staan wat jullie iedereen uitdrukkelijk hebben gevraagd via het "geboortekaartje" van jullie zoon, Tjen.
Heel veel groetjes vanuit de koude en natte Landgraag, Pascal & Siuling -
26 Oktober 2008 - 11:42
Monique:
26-10-2008, 12.40 uur.
We zijn heel blij om te lezen dat alles zo soepel verloopt. Maar we kunnen ons heel goed voorstellen dat jullie even moeten "wennen" aan het inpakken en reizen met Tjen. Het kost waarschijnlijk toch wat meer tijd en geduld.
Ook leuk om te lezen dat hij ook al zijn streken op jullie uitprobeert!
Aangezien Kay van maart 2005 is kunnen wij ons een redelijk goed beeld vormen hiervan. Het is wel een teken dat hij zich zeker op z'n gemak voelt, dus wat willen jullie nog meer!
Heel veel groetjes uit Ohe en Laak van Charlie Monique Kay en Otja -
26 Oktober 2008 - 12:45
Jacqueline:
Lieve Brigitte, Stephan en Tjen,
Wat zien jullie er gelukkig uit op de foto's! het straalt ervan af! Wat ontzettend fijn om zien en lezen dat het goed met jullie gaat! GENIET ERVAN!
Liefs Jacqueline -
26 Oktober 2008 - 12:45
Lianne:
Hallo allemaal,
wat een heerlijke foto's!! Een echt gezinnetje!! Tis echt een kereltje om 'op te vreten'!
Super! -
26 Oktober 2008 - 13:29
Tante Mien Ome Jean:
het gaat nou rap voor ui maar goed ook met dat lekker joch volgens de foto s kijken iedere dag met spanning het verslag dat het zo goed tot gauw op de Trichterstraat groeten van Oma ellie en Opa hub
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
