Weer thuis
Door: Brigitte & Stephan
Blijf op de hoogte en volg Tjen
03 November 2008 | Nederland, Schimmert
Het is allemaal nog zo onwerkelijk maar we zijn echt weer terug in Schimmert. Wat een ervaring rijker!
Even nog een klein sprongetje terug .... Donderdag 30 oktober zijn we van Beijing terug naar Nederland gevlogen. Op woensdagavond hadden we al bijna alles ingepakt. Alleen het koffertje van Tjen moest nog. Dat wilde we samen met hem 's morgens doen. We hadden nu geen Sophie die hem kon uitleggen wat er ging gebeuren dus dat moesten we zelf doen. Op woensdag hebben we aan de hand van foto's van het vliegtuig en foto's van ons thuis geprobeerd hem dit duidelijk te maken. Of het ook gelukt is ............... wie zal het zeggen?
Op donderdag waren we heel vroeg klaar met inpakken en hebben we na het ontbijt nog even op de hotel- kamer gespeeld. Om 11.00 uur zijn we samen met Brian onze gids naar de luchthaven vertrokken.
Het was niet druk en met niet al te veel problemen waren we onze koffers snel kwijt. Men was wat aan het 'miepen' over het gewicht van onze bagage, maar dat is een kwestie van weer wat harder terug 'miepen'!
Gelijk doorgelopen naar de gate. Men was wel zo goed om ons een gate te geven die vlak aan de startbaan lag. Zo konden de jongens aardig wat vliegtuigen bekijken en ging de tijd (bijna 2 uur) toch wel snel voorbij.
Nu was dan het grote moment voor Tjen aangebroken dat hij China echt zou gaan verlaten en voor het eerst in een vliegtuig zou zitten. Dat was toch alles bij elkaar zó bijzonder dat hij besloot om nog voor het opstijgen alvast zijn ogen te sluiten en lekker in slaap te vallen!!
Het was een hazenslaapje. Toen hij wakker werd kon er gelijk gegeten worden wat hem goed smaakte. Maar hij at niet zoveel als dat we van hem gewend waren. Raar dachten we toen nog. Ook de meloen die hij normaal zo lekker vond kon hij niet echt waarderen. Niet veel later wisten we de oorzaak. Op zijn dienblad lag ook nog een chocoladereep. Die was veel aantrekkelijker. Deze eenmaal verorberd kwam alsnog de meloen aan de beurt. En die van pappa kon er ook nog wel bij.
Mamma had die van haar bewaard (voor slechtere tijden!!).
Om 1.10 uur Nederlandse tijd en 7.10 Chinese tijd vond Tjen het eigenlijk wel bedtijd (netjes op tijd dus). Hij vroeg of mamma even kon regelen dat er Barbapappa op het tv scherm zou verschijnen. Toch maar even uitgelegd dat dat niet kon. "Oke, is ook geen probleem ga ik toch zó slapen" Tjen is heerlijk tussen ons in gaan liggen. Zowel pappa als mamma konden niet echt meer prettig zitten in de toch al zo gewéldig ruime stoelen, maar dat mocht de pret niet drukken, Tjen sliep. Ongeveer 3 kwartier voor de landing hebben we hem toch maar wakker gemaakt en de bewaarde meloen nog even opgegeten.
De landing vond Tjen spectaculair. Met een beetje pijn aan de oren kwam er toch een big smile toen de wielen echt aan de grond stonden.
We waren in Nederland.........en gesloopt!!!!
Blij, zeker heel blij. Nu nog even de koffers en dan eindelijk familie en vrienden begroeten.
Zolang hoefde we echter niet te wachten. Bij de koffers stonden ze ons al op te wachten. Helaas wel nog met een glazen wand er tussen maar het eerst contact was gelegd. Wat een heerlijk gevoel om iedereen weer te zien. Geweldig leuk dat zelfs Chanu met pappa en mamma gekomen waren. En Berend die speciaal een andere trein genomen had om even naar Amsterdam te komen. Echt helemaal te gek. Wat waren wij blij dat we weer THUIS waren.
Met een iets grotere bus dan gepland zijn we uiteindelijk (na veel te lang wachten op de koffers) richting Schimmert vertrokken. Tjen had al gelijk vriendjes gemaakt met Aron en pappa had het nakijken.
In Schimmert aangekomen was alles geweldig versierd. Dewi was ontzettend blij dat we weer terug waren. Dewi en Tjen waren niet gelijk de beste vriendjes. Dat had nog even tijd nodig. Wel had Tjen gelijk ontdekt waar zijn speelgoed lag en ging er naar harte lust mee spelen.
Om 00.30 uur (07.30 Chinese tijd en dus nog niets zélf geslapen) vonden pappa en mamma het wel goed geweest. Het was een lange maar geweldige dag. Doodmoe nog even naar Bob de Bouwer kijken voor het slapen gaan. En dan ...... ja dan ....... een nieuw bed. Een nieuwe kamer ...... alles nieuw.
Hoe zal dat gaan. Jullie zullen het geloven of niet maar Tjen is in bed gaan liggen. Wel bij pappa en mamma op de kamer maar in zijn eigen bedje en is in slaap gevallen. Om 04.00 uur wel even wakker geworden voor een niauw niauw (bekend bij intimi) maar toch weer lekker gaan slapen tot 06.30 uur.
Na een heerlijk Hollands ontbijtje (met dank aan de broodjes service / catering bus) is hij verder op verkenning gegaan.
En nu ............ hoe gaat het nu???
Het gaat heel goed met ons. Tjen went aardig en heeft al kennis gemaakt met wat mensen van de straat (die natuurlijk ook heel nieuwsgierig waren naar hun nieuwe buurtbewoner)
Vandaag zijn we met hem gaan zwemmen in de Polfermolen. Gelukkig was daar het water een stuk warmer en heeft hij echt genoten. Met als gevolg dat hij vanavond natuurlijk behoorlijk moe was.
Hij heeft zelfs wortelenstampot met vissticks gegeten. De vissticks vielen meer in de smaakt dan de stampot. Het is nog allemaal even wennen aan het Hollandse eten.
Voor ons is het ook nog even wennen aan alles. Tjen begint zich te ontpoppen als een echte kleine, lieve deugniet. Die ons graag nu al op de proef wil stellen. Vaak moeilijk om je lachen in te houden.
De zo lang beloofde foto's staan nu ook op de site. Via het fotoboek kunnen jullie die bekijken.
Even nog een klein sprongetje terug .... Donderdag 30 oktober zijn we van Beijing terug naar Nederland gevlogen. Op woensdagavond hadden we al bijna alles ingepakt. Alleen het koffertje van Tjen moest nog. Dat wilde we samen met hem 's morgens doen. We hadden nu geen Sophie die hem kon uitleggen wat er ging gebeuren dus dat moesten we zelf doen. Op woensdag hebben we aan de hand van foto's van het vliegtuig en foto's van ons thuis geprobeerd hem dit duidelijk te maken. Of het ook gelukt is ............... wie zal het zeggen?
Op donderdag waren we heel vroeg klaar met inpakken en hebben we na het ontbijt nog even op de hotel- kamer gespeeld. Om 11.00 uur zijn we samen met Brian onze gids naar de luchthaven vertrokken.
Het was niet druk en met niet al te veel problemen waren we onze koffers snel kwijt. Men was wat aan het 'miepen' over het gewicht van onze bagage, maar dat is een kwestie van weer wat harder terug 'miepen'!
Gelijk doorgelopen naar de gate. Men was wel zo goed om ons een gate te geven die vlak aan de startbaan lag. Zo konden de jongens aardig wat vliegtuigen bekijken en ging de tijd (bijna 2 uur) toch wel snel voorbij.
Nu was dan het grote moment voor Tjen aangebroken dat hij China echt zou gaan verlaten en voor het eerst in een vliegtuig zou zitten. Dat was toch alles bij elkaar zó bijzonder dat hij besloot om nog voor het opstijgen alvast zijn ogen te sluiten en lekker in slaap te vallen!!
Het was een hazenslaapje. Toen hij wakker werd kon er gelijk gegeten worden wat hem goed smaakte. Maar hij at niet zoveel als dat we van hem gewend waren. Raar dachten we toen nog. Ook de meloen die hij normaal zo lekker vond kon hij niet echt waarderen. Niet veel later wisten we de oorzaak. Op zijn dienblad lag ook nog een chocoladereep. Die was veel aantrekkelijker. Deze eenmaal verorberd kwam alsnog de meloen aan de beurt. En die van pappa kon er ook nog wel bij.
Mamma had die van haar bewaard (voor slechtere tijden!!).
Om 1.10 uur Nederlandse tijd en 7.10 Chinese tijd vond Tjen het eigenlijk wel bedtijd (netjes op tijd dus). Hij vroeg of mamma even kon regelen dat er Barbapappa op het tv scherm zou verschijnen. Toch maar even uitgelegd dat dat niet kon. "Oke, is ook geen probleem ga ik toch zó slapen" Tjen is heerlijk tussen ons in gaan liggen. Zowel pappa als mamma konden niet echt meer prettig zitten in de toch al zo gewéldig ruime stoelen, maar dat mocht de pret niet drukken, Tjen sliep. Ongeveer 3 kwartier voor de landing hebben we hem toch maar wakker gemaakt en de bewaarde meloen nog even opgegeten.
De landing vond Tjen spectaculair. Met een beetje pijn aan de oren kwam er toch een big smile toen de wielen echt aan de grond stonden.
We waren in Nederland.........en gesloopt!!!!
Blij, zeker heel blij. Nu nog even de koffers en dan eindelijk familie en vrienden begroeten.
Zolang hoefde we echter niet te wachten. Bij de koffers stonden ze ons al op te wachten. Helaas wel nog met een glazen wand er tussen maar het eerst contact was gelegd. Wat een heerlijk gevoel om iedereen weer te zien. Geweldig leuk dat zelfs Chanu met pappa en mamma gekomen waren. En Berend die speciaal een andere trein genomen had om even naar Amsterdam te komen. Echt helemaal te gek. Wat waren wij blij dat we weer THUIS waren.
Met een iets grotere bus dan gepland zijn we uiteindelijk (na veel te lang wachten op de koffers) richting Schimmert vertrokken. Tjen had al gelijk vriendjes gemaakt met Aron en pappa had het nakijken.
In Schimmert aangekomen was alles geweldig versierd. Dewi was ontzettend blij dat we weer terug waren. Dewi en Tjen waren niet gelijk de beste vriendjes. Dat had nog even tijd nodig. Wel had Tjen gelijk ontdekt waar zijn speelgoed lag en ging er naar harte lust mee spelen.
Om 00.30 uur (07.30 Chinese tijd en dus nog niets zélf geslapen) vonden pappa en mamma het wel goed geweest. Het was een lange maar geweldige dag. Doodmoe nog even naar Bob de Bouwer kijken voor het slapen gaan. En dan ...... ja dan ....... een nieuw bed. Een nieuwe kamer ...... alles nieuw.
Hoe zal dat gaan. Jullie zullen het geloven of niet maar Tjen is in bed gaan liggen. Wel bij pappa en mamma op de kamer maar in zijn eigen bedje en is in slaap gevallen. Om 04.00 uur wel even wakker geworden voor een niauw niauw (bekend bij intimi) maar toch weer lekker gaan slapen tot 06.30 uur.
Na een heerlijk Hollands ontbijtje (met dank aan de broodjes service / catering bus) is hij verder op verkenning gegaan.
En nu ............ hoe gaat het nu???
Het gaat heel goed met ons. Tjen went aardig en heeft al kennis gemaakt met wat mensen van de straat (die natuurlijk ook heel nieuwsgierig waren naar hun nieuwe buurtbewoner)
Vandaag zijn we met hem gaan zwemmen in de Polfermolen. Gelukkig was daar het water een stuk warmer en heeft hij echt genoten. Met als gevolg dat hij vanavond natuurlijk behoorlijk moe was.
Hij heeft zelfs wortelenstampot met vissticks gegeten. De vissticks vielen meer in de smaakt dan de stampot. Het is nog allemaal even wennen aan het Hollandse eten.
Voor ons is het ook nog even wennen aan alles. Tjen begint zich te ontpoppen als een echte kleine, lieve deugniet. Die ons graag nu al op de proef wil stellen. Vaak moeilijk om je lachen in te houden.
De zo lang beloofde foto's staan nu ook op de site. Via het fotoboek kunnen jullie die bekijken.
-
03 November 2008 - 22:03
Herman, Mieke, Chanu:
Soms lijkt het alsof alle puzzelstukjes in elkaar vallen. Toen we jullie donderdag samen zagen wisten we dat Tjen jullie ontbrekende stukje was, de puzzel is nu compleet. Blijf samen ontzettend genieten.
Liefs uit Gulpen -
04 November 2008 - 06:01
Jeroen En Linda:
Hey Schimmert,
Ell hier,..
Wat goed dat het super gaat, maar dat wist ik stiekem al na de telefonische up-date;)
Leuk om weer foto's te kunnen kijken van een stralende pappa en mamma met hun oogappeltje..
Miste alleen een foto van Tjen in zijn nieuwe kleren;) Wacht maar,.. Het is een kwestie van geduld, rustig wachten op de dag dat ook Tjen Limburgs l*lt....
Liefs Jeroen en Linda -
04 November 2008 - 07:44
Chantal:
Welkom THUIS!
Wat fijn om te horen dat het nog steeds zo goed gaat met jullie!
Als jullie er klaar voor zijn, komen we jullie trots graag bewonderen!
Liefs, Chantal, Huberto en Evi -
04 November 2008 - 08:36
Jeroen:
Home sweet home!
Welkom terug! De verhalen zijn erg boeiend, zit op puntje van de stoel!
Heel veel plezier komende tijd!
Groetjes Jeroen -
04 November 2008 - 10:14
Rachelle:
Hoi Brigitte, Stephan en Tjen,
Wat fijn dat jullie nu thuis zijn! Geniet er van! Echt geweldig om die foto's te zien met jullie 3-en!
Groetjes, Rachelle Ubachs -
04 November 2008 - 13:20
Marjolein:
Wat heerlijk dat jullie weer thuis zijn en dat alles zo goed gaat en Tjen zich zo goed aanpast!Hij heeft voor zijn leeftijd echt een hele pientere blik in zijn oogjes, kan me helemaal voorstellen dat het een deugnietje is, en zo hoort het ook bij kleine kinderen,is een goed teken dat hij zich thuis voelt!Geniet ervan!!!!
-
04 November 2008 - 17:05
Jopie Mertens:
Hallooooo!Hoorde vandaag van je moeder het halve verhaal!en de rest nu gezien,ik wens jullie veel geluk met dir heerlijke kereltje kom vlug een keer naar de speeltuin.
Ben heel benieuwd heb je al lang niet meer gezien
Veel groetjes Jopie -
04 November 2008 - 17:40
Silvia En John:
Geweldig dat lachje van Tjen en de trotse papa en mama toen hij naar ons keek door de glazen wand bij de aankomtshal. Wat een lekker manneke. Nu gaan we allemaal en zeker jullie van hem genieten.
Groeten oet Nuth -
04 November 2008 - 18:55
Jacqueline:
Hallo Lieve Van Weerschjes...........
Ik heb net de nieuwe foto's ontdekt! Heeeeel erg leuk en wat is het een mooi land!
Wij zijn heel erg blij voor jullie dat het allemaal zo goed is gegaan en dat jullie nu eindelijk veilig thuis zijn. We hebben de eer al gehad om Tjen live te zien! Heel onwerkelijk maar ooohhhh wat leuk!!!!
Wat een ongelooflijk leuk mannetje en wat gaat het toch goed met hem!
Zo fantastisch om te zien hoe ons kleine grut meteen zo lekker speeld met elkaar.
We zien jullie graag weer langs komen voor een volgende speelsessie of frietjes!!!!! hahahahaha
Dikke knuffel voor jullie allemaal....
Jacqueline, Bert, Gwen en Scott -
04 November 2008 - 20:02
Wij3tjes:
Hoi Stephan, Brigitte en Tjen,
Wat leuk om jullie verhaa weer te lezen!!
En wat super dat het zo goed gaat met Tjen.
Tja en aan de zuurkool en wortelenstampot zal hij snel genoeg wennen. En anders is er vast en zeker in de buurt wel een grote M te vinden.
Veel plezier samen
Sandra Mikel en Anique Severijnen -
04 November 2008 - 20:26
Monique:
4-11-2008 21.15 uur.
Eindelijk thuis!
Dat zal een fijn gevoel zijn.
Leuk om te lezen dat het allemaal zo goed loopt.
Gelukkig!
Houd er rekening mee dat
jullie lieve kleine bijna 4 jarige kerel de hele dag er over na kan denken hoe hij jullie het beste kan manipuleren.
Wij hebben er ook zo eentje rondlopen en trappen er nog regelmatig in.
Dat hoort er nu eenmaal bij en maakt het leuk en afwisselend.
Het wordt een sport om hem te slim af te zijn.
We kijken al uit naar jullie volgende bericht!
Groetjes van Charlie, Monique, Kay en Otja -
04 November 2008 - 20:53
Hedi, Jos En MIngxia:
Hoi Brigitte, Stephan en Tjen,
Welkom thuis!
Wat een heerlijk herkenbare verhalen en wat fijn dat het zo goed gaat bij jullie!
Hier gaat ook alles goed en we genieten volop van ons meisje.
groetjes Hedi, Jos en Mingxia -
05 November 2008 - 15:18
Brigitte:
Hallo jong gezinnetje,
Wat heerlijk dat jullie adoptieproces heeft geleid tot de komst van Tjen. Fijn dat het lange wachten en alle gevoelens en onzekerheden niet voor niets zijn geweest. Een droom is uitgekomen. Ik wens jullie heel veel geluk met jullie drietjes!
Groetjes, Brigitte
-
07 November 2008 - 15:53
Justine:
Wat een ontroerend verhaal! Ik zit hier met tranen in mijn ogen achter de computer... eindelijk thuis!!! En wat doet Tjen het goed zeg: onvoorstelbaar... zo'n klein mannetje helemaal aan de andere kant van de wereld die oh zo anders is als wat hij gewend is ... en hij vertrouwt helemaal op jullie. Prachtig! Heel veel geluk samen!
Groet
Justine
-
10 November 2008 - 07:40
Vivien:
Eindelijk thuis met Tjen en nu zal Tjen echt een hele nieuwe periode krijgen: aftasten, leren, ondervinden, nieuwe mensen etc etc. Die hersentjes zullen alles opnemen en maar absorberen. Ik wens jullie wederom heel veel plezier, genot, liefde toe.
groetjes Vivien
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
